\"Aman be, ufacık taşa mı sızlanıyorsun?\"
Beynimde bir şimşek çaktı. Ulan bu sesi bir yerden tanıdık geliyordu. Nereden bilmiyorum ama öyleydi. kaburgalarımdaki acıyı gibtir edip, (kaburga kemiklerimi kırmış huur çocuğu) kafamı kaldırıp konuşana baktım.
Tahmin edin kimi gördüm? Ruhsuz arkadaşın ta kendisini!