devam ediyorum . zıkkımlanmamı bitirmiştim. rahatsızdım. bu ruhsuz çocuk gereksiz yere sinirimi bozuyordu. Bilmiyorum belki muallak falan sandı korkusuydu. Dedim sonra "giberim aklından geçeni" diyerek bahçenin en tenha yerlerine doğru yürüdüm.
"Vardır para sende, vardır... "
Noluyo amk diyerek sesin geldiği yere baktım. Okulun en büyük huur çocuğu birinci sınıflardan birini sıkıştırmış haraç kesiyordu. bu huur çocuğu bir kez sınıfta kalmıştı. sabıka kaydı falan vardı muallaknin. Son sınıfta olmasına rağmen, sınavlara hazırlanacağı yere, milletten haraç keserdi. kimse de buna bir şey diyemezdi amk, babası kodaman diye.
Beni ilgilendirmez diye içimden geçirip uzaklaşmaya başladım oradan. başıma tak yere bela almanın alemi yoktu.
On adım atmamıştım ki durdum. arkaa baktım ve stresle başımı kaşımaya başladım.
"giberim lan, amerikan filmi kahramanı mıyım ben?" dedim kendi kendime. ama rahatsızlık hissi giderek artıyordu.
"Eeh, korkanın yedi ırzını gibsinler!" diyerek az önceki yere geri döndüm.