Emre'yi aradım.
B: emre bana Malik Gümüş un dosyasını getir.
E: Emredersiniz komutanım
Dedi ve Emre geldi odaya uzattı dosyayı hemen aile bilgilerinde babasının numarasını aldım ve numarayı çevirdim.
Ben: B
Malikin babası: MB
B: Alo
MB: buyrun?
B: iyi günler ben Malik'in komutanı Metehan Gök
MB: ne vardı evladım bir şey mi oldu yoksa?
B: sakin olun beyefendi bir şey olmadı sadece bir sıkıntı varmış. Bu beni de ilgilendiriyor efendim. Olası bir sıkıntı da askerimin durumunu bilmem lazım.
MB: anladım ama o gelmesin daha bu eve beni karşısına aldı.
B:anladım ama bakın ben babasız büyüdüm. Babasızlık nedir çok iyi bilirim efendim bu olay maligi etkiler. Allah korusun şehit olsa dünyanız yıkılmaz mı?
MB:ee sey, doğru diyorsunuz ama affetmem zor olur.
B: Efendim çocuklar hata yapacak büyükler affedecek.
Mb: haklısınız.
B: bence bugün maligi arayın ve görüşün bayağı pişman bir halde bu arada onun bu konuşmadan haberi yok olmaması da gerekir.
MB: peki
B: rahatsız ettiğim için kusura bakmayın iyi günler.
MB: estağfurullah.
Akşam yemeğine kadar erlerin dosyalarını inceledim.
Akşam yemeği için bütün bölük yemekhanede toplandık ve Emre yemek duasını okudu.
Yemek sonu herkes telefon kuyruğuna girdi. Birden bir er Malik diye bağırıyordu ve babasının aradığını söyledi. Malik babasıyla konuşuyordu ve onları izliyordum uzaktan sanırım affetti babası halinden anlaşılıyordu. Yat saati geldi ve herkes koğuşlarına çekildi.
Sabah oldu içtima ve eğitim günü idi bugün askerlerin içlerinden geçme zamanı dedim kendi kendime ve onlara çok zor bir parkur yaptırdım. Spor sonrası Malik odama geldi ve babasının aradığını söyledi çok mutluydu. Ben de sevincini paylaştım