Saat 9.Du yeni herkes bavulu ile bekliyordu hızlıca içtima alanına geldim.
Emre: 1. ordu 1.tugay 30.Alay 12.tabur Karargah destek bölüğü 1 Astsubay 2 uzman çavuş 3 onbaşı ve 82 Er ve erbaş ile emir ve goruslerinize haziriz komutanım.
B: günaydın asker!
Herkes: Sağ ol
B: siz de sağ olun rahatta dinleyin.Ben Kurmay Üsteğmen Metehan Gök sizin bölük komutaninizim sizden sadece iki şey istiyorum bir sevgi iki disiplin bu ikisi olduğunda hiç bir sorun yasamayız. Ben bir komandoyum ve ben oluyorsam siz de olacaksınız askerlik yaptığınız süre zarfında dediklerimi daha iyi anlayacaksınız. Her zaman hazır ve güçlü olmak zorundasınız. Neyse fazla uzatmayacagim şimdi giysilerinizi alacaksınız ve saç sakak tıraşı olacaklar da berbere gidecek
O sıra bir telefon sesi duydum cebimi kontrol ettim benim ki değil Emre'ye baktım o da benim değil anlamında kafa salladı.
B: kim telefonunu açık bıraktı.
Birden uzun saçlı küpeli bir genç benim ki açık kalmış komutanım.
B: oğlum niye kapatmiyorsun lan telefonunu. Adın ne senin?
Asker:Ali Dinç Ankara komutanım.
B: Peki bir daha olmasın.
Biraz bakindim aralara Ali'nin bir şey mırıldandı gibi gördüm
B: bir şey mi dedin Ali ?
A: Evet
Bak sen hiyara gider yapıyordu bana
B: şöyle herkes duysun
A: Emin misin?
B: söyle lan çabuk
A: 16 Ekim 2008 desem sana komutan ilk görev yerin babam verdi bunun bilgisini.
B: seni var ya kapa çeneni bir tak bildiğin yok
A: Tabi bilmiyorum karakolun basilirken dolapta saklandığını bordo berelilerin gelmesi için sabaha kadar dua etmeni bilmiyorum askerlerin savaşırken sen bir korkak gibi kendini kitledin bunları bilmiyorum.
Kafamda o güne gittim...