***

o günden sonra ara sıra telefonla görüşüyorduk .. çağrı merkezinde çalışmaya başlamıştım ben de okul harçlıgımı çıkarmak için. cemiller gittigi için elimi ayağımı çektim o işlerden çünkü nurselle yaşadıgım olaylardan sonra o işleri çevirenlerin hiçbirine güvenemezdim artık . kiraz aramıyordu artık , telefonlarımı da açmıyordu .. ben de unutmaya çalışıyordum onu . zaman su gibi akıp geçti, 6 ay olmuştu artık, staj bitti, okulu bitirdim .. yine sap hayatıma geri dönmüştüm ve sadece 1 tane kızı hayatıma sokmuştum kirazdan sonra.. ona da çok geçmeden yol verdim .. geçenlerde cemil aradı beyler. sesi iyi gelmiyordu. kiraz napıyor dedim , kiraz artık yok dedi. intihar etmiş... şu satırları yazarken bile hüngür hüngür ağlıyorum dıbına koyim. istanbulda cemille yaşadıkları hayatı öğrenmiş aileler .. kızcağız dayanamamış daha fazla aile aşiret baskısına asmış kendisini ..

öpmeye doyamadığım boynuna son dokunan şey , ayırmıştı onu bizden ..