Elimle kapının kolundan tutup ittim ve içeri girdim birkaç adımda. Önce karanlıkta gözlerim bişey görmedi. Dikkatimi ilk çeken şey görünen değil kokan şeylerdi. ilginçtir böyle baharat aromalı güzel bişey kokuyordu. Böyle bir yerde olmasam parfüm kokusu olduğunu söyleyebilirdim ama imkansızdı. Gözlerim alışsın diye bir süre bekledim... Açıkçası bikaç adım daha adım atmaya da cesaret edemedim. NEden sonra gözlerim ayrıntıları seçmeye başladı. Ve onu gördüm işte dimdik karşımdaydı. Bana bakıyordu. Yüzü ifadesizdi. Çünkü...