Sanırım anlık etkilenmedir sürekli konuşasım o kırmızı rujlu dudaklara ve ela gözlerine bakasım geliyordu. Çiğdem de beni yalnız bırakmıyor ayak uyduruyordu. Ben sanıyordumki gideriz kampüsün ordaki cafelerden tekinde takılırız ama yanımda böyle bir güzellik olunca bu saçma olurdu bu yüzden lüks bir mekana zütürecektim onu. Tam bu düşüncelerdeyken de o zaten

Ç: nereye gidiyoruz hiç söylemedin ? diye sordu

B: biraz özel geçsin günümüz rutin bir cafeye değil de güzel bir mekana gidelim hem bu güzellik cafelerde sırıtır sıkıntı çıkar sonra

Ç: bilmiyorum ama garip geliyor bana daha önce bu kadar yakın ve sürekli iltifat eder şekilde davranmamıştın

Çalışmadığım yerden sormuştu. Ama emin olki çiğdem ben de bilmiyordum. Ama cevapsız kalmamak için eski türk kavimlerinin yaptığı taktiği uyguladım (vur-kaç)

B: rahatsız olduysan daha resmi takılayım

Ç: yok hayır öyle değil yanlış anladın uff öyle demek istemedim

işte taktik meyvelerini vermeye başlamıştı bile. Bir de hemen önüme dönüp alınmış ama gene de yandan dinliyormuşcasına bir beden diliyle devam ederken

Ç: ya neyse ya keyfimize bakalım, dedirttim

Dönüp gözlerimi kırparak tamam işareti yaptım ve hafifte gülümsedim