Ardından cafeden çıktım otobüse bindim. Çalıştığım cafeye vardıktan sonra içeri girdim patrona bir selam çaktım ve üstümü giyindim. Burası bir nargile cafeydi. Çokta revaşta olan yoğun müşterili bir mekândı. işe koyuldum. Sürekli içecek ve nargile açma paradoxu içinde geçiyordu zaman. Taki o masanın siparişini almak için gitmeme kadar. Benimle çalışan elemanlardan teki

(Eleman:e ben:b)
E: basan şuraya yeni bir grup geldi baksana benim şu masaya köz göndermem lazım
B: ver ben zütüreyim sen bak o masaya
E: ya kardeşim kız gruplarına çok bakmıyorum biliyorsun
B: tabi ya. Neydi hanımcılık kazanacak
E: öyle valla
B: tamam yengeye selamlar anlat bunları hep
E: tamam tamam hadi müşteriyi bekletme

Adüsyonla kalem alıp masaya doğru gittim 4 5 kişilik bir kız grubuydu. Yanlarına varınca merhabalar hoşgeldiniz ne alırsınız diye sordum fakat sonradan farkettiğim yüz çok tanıdıktı. Bu zeynebin kardeşi aslıydı.