Yeşermesine izin vermediğim anılar tekrar çelenk vurdu beynime. Diğer numaralara bakasım gelmedi. Gene başka bir geçmişe laf anlatmak istemedim bu yüzden ev arkadaşım yavuzu aradım

B: kardeşim ne habersin
Y: iyi kardo gel kampüsün ordaki cafedeyiz bizimkilerle
B: tamam gelirim yarım saate görüşürüz

Yeni arkadaş çevrem eskiye nazaranla daha tikiydi. Eski arkadaşlarımın yeri hep ayrıdır ama şuankilerle de idare ediliyordu iyi çocuklardı.

Cafeye vardığımda sadece bizimkiler var sanıyordum fakat baya kalabalıktı grup. içlerinde yılın başından beri bana yazan çiğdem de vardı. Hatta beni görünce saçını başını düzeltmeye yeltendi ama "gerek yok böyle de güzelsin" dedim. Tatlı kızdı hoş kızdı ama bana göre değildi. ilgisinin farkındaydım ama kabul de etmek istemedim reddetmekte. Belirsizlik bazen en iyi karar olabiliyor. Neyse çektim bir sandalye muhabbete dahil oldum. Bir iki saat takılmacadan sonra iş saatim yaklaştığından kalktım bizimkilere dönüp

B: akşam gelirsiniz bizim cafede takılırız, dedim.