GEÇMiŞ (SÜLEYMAN iŞE ALDIKTAN SONRA iLK ZAMANLAR)

Sonunda bir işe girmemin sevinciyle elimden geleni yapıyordum. Süleyman abi ile aynı evde kalıyordum. Kendisi iyi bir adam. Yoksa kim beni salak gibi işe alır ki? Şu an kömürlükte yatıyorum ama olsun. ileride gözüne girersem kendi yatağım olabilir. Süleyman abi uyanmadan önce lazım olan şeyleri hazırlasam iyi olur. Hmm. Mutfağa doğru yürümeye başladım. Yerler pis. Uyandıktan sonra evi süpürsem iyi olacak. Yemek için ne yapsam? Yumurta kırayım, peynir zeytin falan koyayım bari. Buzdolabını bir açtım tövbe bismillah. O ne lan? Dolapta yok yok. Sucuk, salam, pastırma, bildiğim ve bilmediğim peynir türleri, reçeller, çikolatalar, pekmez, tahin, tahinli pekmez… Say say bitmez. Ve bu sadece buz dağının görünen yüzü. Sebzeler meyvelerden de yok yok. Ben yumurta kırayım dedim ya. gibseler yumurta kırmam. O kadar şey varken yumurta kırsam ayıp olur. Sanki saklıyor gibi. En iyisi sucuklu yumurta yapayım, yanına da dolaptaki kahvaltılıklardan birkaç kaba koyup kahvaltı sofrasına hazırlayayım. Hmm. Acaba yanına mı zütürmemi ister? Üst kata yanına çıkayım bari. Belki uyanmıştır. Kahvaltıyı masaya hazırladıktan sonra üst kata doğru yöneldim. Merdivenlerden çıkarken karşımda bir kadın belirdi. Çırılçıplak bir kadın lan. Ellerim ile gözlerimi kapattım.

HKadın-“Ne tırsıkmışsın sende. ilk kez mi kadın vücudu görüyorsun?”

b-“Imm. Bakmak ayıptır. Siz Süleyman abinin karısı mısınız?” Daha ilk çalışma günüm. Ne bileyim öyle bir kadın olduğunu.

HKadın-“Hahaha. Değilim ama bir geceliğine karısı oldum. Artık gözlerini açacak mısın? Rahatsız olmaya başladım.”

b-“En azından don giyseniz…” Ellerimi tuttu ve çekti. Ben de gözlerimi kapattım.

HKadın-“Bak bu fırsat bir daha eline geçmez. Hayatında kaç kez kanlı canlı çıplak kadın göreceksin?” Kadın haklı. Ama ben bunu yapamam. Yapamam. Yüreğim el vermez. Ama aşağıdaki aynı şeyi düşünmüyor. Kalkma KALKMAA

HKadın-“Aman. Sen de böyle saf salak yaşamaya devam et. Süt almaya inecektim sen bana getirebilir misin?”

b-“Tamam getireyim de Süleyman abi uyuyor mu?”

HKadın-“Evet uyuyor. Bak son şansın. Göğsüme dokunmak istersen…”

b-“Sütünüzü hemen getiriyorum.” Dedim ve koşa koşa aşağıya indim. Nefes nefese kaldım resmen. Hayat kadını mıydı o? Vay be. Valla kıskandım ne diyeyim. Benim hayat kadınına bakmaya yürek yemez. Adam resmen gibiyor. Zaten kel de. Tam Johnny Sins. Off. Baksa mıydım acaba? Sütü bir bardağa koydum ve tekrar yukarıya doğru yola koyuldum. Kadın içeriye girmiş. Kapıyı çaldım ve “gir” diye bir ses duydum. içeri girdiğimde gördüğüm manzara karşısında dilim tutuldu. Süleyman abi ben süt doldurup zütürene kadar uyanmış, bir de karıyı gibmeye başlamış bile.

Süleyman-“Sütü şuraya koy….” Ben çığlık atıp dışarı çıktım ve aşağı kata indim direk. Süt de elimden düştü yukarıda kaldı, bardak kırıldı vs. Normalde orayı temizlerdim ama bu olay bende şok etkisi yarattı. Kömürlüğe gittim ve kenara büzülüp oturdum. Ben nereye düştüm böyle? Aslında bunu yapmak artık normal karşılanıyor bu devirde, görmek falan normal… NE NORMALi? iyicene kafayı yiyorum. Kadını gözümün önünde çatur çutur gibiyordu. Kadının göğüsleri hopluyordu vs. Ben niye öyle bir tepki verdim ki? Off. Şimdi ne yapacağım? Acaba çok kızar mı?