benim 2 sene sonra memur olmam büyük ihtimal..

Ama bu okuldan çıkınca, yani 2 sene sonra. Hem 5 bin tl maaş hem prestij hemde beylik silâhın olacak.

Memur olmam için de belirli bir süre atama şeysi beklemem gerekli..

Şimdi soruyorum lan sana , ben bu okula gitmeyi kabul ettim. Neden peki ha neden.

Canımı alsalar gık demem ama gazi olursam.. Şu dünyaya önüme serseler yüzüm gülmez .. alışırsın derler alışmam.

sende o işi yapmamı istemezsin dimi , öyle ya. Ama ben kabul etmiştim bile kendi içimde, hayallerimi kurmaya başlamıştım .

13.47ydi .. telefonum çaldı.

0226 alan koduydu, ve balıkesir diye belirtiyordu.

Anladım, komutan arıyordu..

Özetle ,
"ankaradaki sağlık sunucunuz nedir "

Olumsuz komutanım dedim . Konu kapandı .

Ama konu bu değil , bu olanlara rağmen.. Neden ben o okula gitmeyi kabul ettim .

Gazi olsam hayata küseceğim halde..
2 sene sonra memur olabilecekken
Diğer hayalim olan savcılığa çalışabilmek varken

Ne kadar inanmasanda, senin için.

Ben daima subay olmak istedim, av değil avcı .
Yem değil yemleyen..

Ama Ben av olmayıda yem olmayıda senin için kabul ettim, göz yumdum.

Sırf kolundan tutup , yanıma alabileyim diye.

Kapının önünde asker beklesin, işime giderken baban gelir mi diye arkama bakmayayım diye.

Tamam biliyorum, o lisedeki kız.. bahsetmem bile boş ama tekrar yinelemek istiyorum.

Ben hayatımda senden başkasına aşık olmamışım, olamıyorum..

senden öncede öyleydi ,senden sonrada öyle olacak.

Bilmiyorum sen bu yazdıklarımı okurken ben neredeyim?Ne haldeyiz ?

Ama Umarım 2 mizde hayattayızdır. Bazen kabusunu kurarım , sen can vermiş olsan. Mezarının başına gelsem. Haykırsam bu dünyaya, ağlasam günlerce, haftalarca ..

Unutamasam, evlensem de evlenmesemde seni unutamasam .. unutamıcamda.

Hıçkıra hıçkıra ağlar mı bir insan, hele ki ağlamayan bir insan ?

Resimlerine bakmıyorum artık , yalan konuşmucam. Gözlerim doluyor ,içim yanıyor özleminden.

Çaresizlik ellerimi bağlıyor, ölsem.. yetmez biliyorum.