Epey bi dolaştık ne cami vardı. Ne ezan sesi. Her yerde devasa oteller gemi şeklinde, kule şeklinde, şato şeklinde... En son sahil girisi gibi bi yerde mescid yazan bir yer gorduk saat zaten 10 gibiydi.

Ben: tamam valizleri kenara indir, kimse gelmez uyu

Yusuf: ilk kim nöbet tutacak

Ben: ne nöbeti olm paramız mı var ki nöbet tutalım. Gelen adam neyimizi alacak bobreğimizi mi

Bu sözü soylerken ikimizinde gozleri açıldı. Yinede yusufun dediği gibi temkinli uyumamiz lazimdi. Ama ikimizde kafayi vurup yattık. Hem her yerimiz ağrıyodu hemde çok açtık.