Açıkçası benimde gözlerim biraz dolmuştu. Hem dayak yemiştik hem de paramızı calmislardı. Ustelik biseyde elimizden gelmiyodu. ikimizde dokunsan ağlayacak modundaydık.

Biz parkta otururken bigiblet süren bi çocuk geldi.

Bigibletli: bu ne hal...

Yusuf: sanane

Bigibletli: doğru banane...
Fındık lazımmı..?

Benim aklimada hemen benim yapmak istediğim ticaret gelmişti. Fındık fıstık kayısı falan.

Ben: evet lazım.

Bigibletli: ne kadarlık

Ben: 15-20 liraya ne kadar gelir.

Bigibletli: bi tane...

Yusuf: nasıl yani...

Çocuk bigibletinden indi. Yanımıza geldi. Bize sattığı şeyin uyuşturucu olduğunu soyledi. Polisten dolayı da şifreli konusuyomuş. Bizim bu halimizi görünce sordu. Anlattım. Çocuk iyi birine benziyodu. Başımızdan geçenleri de anlattım. "Benimle gelin, belliki sizde benim gibi kimsesizsiniz" dedi. Yusuf bana yok falan işareti yaptiysada ben kabul ettim düştük peşine.