8 gün 21 saattir bir şeyler yazmamışım .. artık yalnızca içimi dökmek için bu sözlüğe geliyorum.

Öncelikle hiç keyfim yok .. yeni taşınmış olduğum bir ev , düzeni hala kurmuş degilim. Ne yazık ki bir takım aksilikler yaşadım , hala bunları düzeltebilmiş degilim. Sana ; 15 gün üzerine mesaj yazdım. Whatsapp a ve ınstagramda epey süredir yoktum.. 1 haftayı geçti.. muhtemelen bakmadın bile. Artık dayanamıyorum.

Sen beni böyle severken, beni kendi yerine koydun . Ve benim sana 2 sene önce yaptığımı sen bana şu anda yapıyorsun. 22 gündür konuşmuyoruz , içini hala biliyorum. Ama olmuyor be kızım.
Ahh özür dilerim , kızım dememeliydim dimi

Aile düzenim sıfır. En az seninkisi kadar kötü. Hangimizinkisi daha kötü bilmiyorum. Benim yaşımın ve erkek olmamın verdiği avantaj var. Haklısın.

Fakat az kaldı, muhtemelen hukuk fakültesini okuyamayacağım. Bir işe girip çalışmam gerekiyor. Ve yakın zamanda seninle bir yuva kurmayı düşünüyorum.

Bunlarida o yüzden yazıyorum, sana okutmak için. Bak, bak işte biliyordum .

Aklimdan geçiyordu, kalemime de döktüm.

Tebessüm ediyorsun şu anda. inanılmaz mutlusun dimi, bende öyleyim. Çünkü beraberiz ve bunu okuyoruz.

Ama bunu yazarken, yani şu anda .

Hiç iyi degilim; geçenlerde mahalleden birisi kendini 4. Kattan attı. Topal kaldı. Daha 20 yaşında var yok. Aklıma gelmiyor değil.

Ailem üzülmez de , belki senin gözlerin dolar. Ya da hüngür hüngür ağlar, neden yazmadım diye ömrün boyunca pişman olur muydun ?

Belkide 2 gün sonra unuturdun.

" Seni asla unutamam ben ,bunu biliyorsun dimi ?" derdin
Bak işte kaç gün oldu.

Bal gibi de unuttun, bal gibi de bıraktın.