Niye böyle yapıyosun falan diyor sesini duyunca içimden yumuşuyorum falan ama harbiden çok ağırıma gitti yaptıkları beyler. Dedim sen bana nasıl bunu bunu söylersin yaparsın benim gözüm senden başkasını görmüyor sen her selam verdiğime yazıyomuşum gibi davranıyosun falan. Mevzu normal başladı gittikçe işin taku çıktı. Sonucunu söylüyorum zamanında bu kızı biriyle nişanlamışlar sonra nişanı atmış bu iş oraya kadar gitti hakaretler falan dedim en son bitti bu iş biraz ayrı kalmamız en iyisi. Bu yok mok diyor ama ben kararlıyım. Sonu tatlıya bağladık ama içimden biliyorum bu iş taka sardı yani. 2 gün sonra gittim işe normal davranıyoruz ama kırgınlık var tabi. 1-2 gün normal geçti sonra yine bu kıskançlık tribi kavga falan olunca ben dedim buraya kadar. O gün bende rahatsızlanmıştım biraz zaten erken çıktım izin alıp. Bu arkamdan geliyor bari çıkarken haber vereydin diye. Bende hala burnumdan soluyorum zaten üstüne hastalıkta var gördün işte gidiyorum dedim yüzüne bakmadan çıktım gittim eve. Ne olacak bilmiyordum dönünce devam mı edicez özür mü dileyecek yine mi aynı şekilde devam edecek. Hani aynı şeyleri yapmayacağını bilsem, yada neye takıldığını bilsem bir kalemde silecem derdimi kederimi kapısında köle gibiyim aşktan resmen. Eve gittim ama göğüs kafesim sıkışıyor o dereceyim yani. Hastalıktan değil sıkıntıdan. Belirsizlik taktan bişeymiş.