Garip bir şekilde kendimize işkence ediyor olabilir miyiz?

Hiçbir dinin gerçek olmadığını varsayalım.
Ama din bilincine işlemiş ve sen cehennemlik bir adamsın, bilinç altında böyle..

Biliyorsunuz ölürken dmt hormonu en yüksek seviyede salgılanır ve zaman algımız değişir bir kaç saniye binlerce yıl gibi gelir bize. Bilincinizin sizi cezalandırdığını düşünsenize. Gerçekte geçen bir kaç saniye sizin için bitmek bilmeyen bir işkence.

Aynı şekilde cahil ama inançlı birini ele alalım
Bilinç altında tüm dini görevlerini yerine getirmiş cennetlik bir adam. Bilinç altı onu ödüllendirir ve hayal gücünün el verdiğince bir cennete sahip olur

Ne kadar garip değil mi?

Edit: Birde duruma ek olarak inançlı kişilerin ölürken tebessüm etmesi falan.