BÖLÜM 19-FiNAL

Hemen saat 22:00 sularında ilçeye arabayla indim. Korkudan tir tir titriyordum. Bugün neler olmuştu??

ilçede saat 17:00 den sonra köye araba bulmak imkansızdı. Mecbur yürüyerek gidecektim.

El fenerimi alıp yola koyuldum...

Saat 05:00 sularında ayaklarım bitkin halde köye vardım. insanlar sabah namazından çıkmıştı. Hemen acele şekilde hocanın nerde olduğunu öğrenmek için yoldan geçen birine sordum.

Ben:Abi bakar mısın? Burada şu karşı mahallede bir hoca vardı.Şuan orda mıdır? Müsait midir?

Adam:Evladım kasdettiğin kişinin evi dün yangından kül oldu, hocaefendi de kurtarılamadı ...

Haberi duyar duymaz koşar adımlarla hocaefendinin evinin yolunu tuttum.

Evine vardığımda heryer harabe idi. Dizlerimin üstüne çöktüm. Ağlıyordum.Bi süre sonra ak saçlı bir bayan yanıma gelip:

-Evladım jokerdinleyenliseli sen misin, dedi.
Ben de evet dedim.Ne oldu! Kimsin sen?

-Hocaefendinin sana bir notu var,al oğlum, kimseye beni bahsetme!

Notu elime alınca kadın oradan hızla uzaklaştı.Şöyle yazıyordu.

-Evladım bu yazıyı okuyorsan ben, teyzen ve gelin ölmüş demektir.Bu büyü o kadar kudretli bir büyüdür uğraşanlar bile telef olur.Şimdi o yeşil kağıdı yak ve küllerini benim evimin üstüne at.Evimin etrafını kaya tuzu ile çevreledim.EĞER KÜLLERi ATTIKTAN SONRA EV YANMAYA BAŞLARSA BÜYÜ BOZULMUŞ DEMEKTiR,EĞER YANMAZ iSE BÜYÜ TESiRi ALTINDASIN DEMEKTiR.

Kağıdı yakıp, küllerini hocanın evine attım.Ve ev yanmaya başladı. Büyü bozulmuştu...

Ben de arkamı dönüp yaşlı gözlerimle,o kadar olaydan sonra sırtı pek şekilde,bir o kadar da aciz bir şekilde o köyü terkettim... Bilinmeyen bir köydü burası artık, bilinmeyen bir mezarlık...

SON