BÖLÜM 18

Gelin boş bir mezarın içinde ağlıyordu.Tam oraya gidecekken bir anda mezarın içine gömüldü sanki biri onu mezarın içine doğru çekiyordu...

Haykırışları duyulmamaya başlamıştı. Ağlıyordum,ve çığlıklar atıyordum.O artık yoktu... Çocukluk arkadaşım M!!!

Yumruğumu sıkmış vaziyette eve dönerken Emine Teyzeyi evimin önünde kanlar içinde gördüm. Etrafta kemikler, siyah çarşaflar ve korkunç şekilde şişe şişe siyah sular ve pis bir koku vardı.

Gerçek miydi bunlar? Delirmiştim..Ya da Deliriyordum..

Ağlıyordum... Neler oluyordu? Birden o yaşlı ve kızarmış gözlerimin önüne hocanın dediği şey geldi.

-Kırmızı kağıdı yak, yeşil kağıdı bana getir.

Kırmızı kağıt bende idi.Onu hemen çakmağımla yakıp, küllerini tuvalete döktüm. Hiç zaman kaybetmeden hocayı bulacaktım.. Yeşil kağıdı ona ulaştırmam şarttı.