Ah, hadi bakalım Joey neler göstereceksin.

Çalıştığımız yere tekrar gelmek anıların tekrar gözümde canlanmasını sağladı. Kapıdan içeri adım atar atmaz mekanın ağırlığını hissettim. ileride bir projeksiyon çalışıyordu. Sersem Joey bunu da mı açık unuttun. Faturalar pahalıya patlıyor olmalı. Projeksiyonu kapatmaya gittim. Yaklaştığımda ise ana çizdiğimiz ana karakterimizi gördüm. Ah, Bendy. Hiç değişmemişsin eski dostum. Projeksiyonu kapattıktan sonra mekan iyice puslandı. Aydınlatma olarak mum kullanıldığını fark ettim. Tanrım Joey, faturayı yine mi ödemedin. Solda çizim atöylesi vardı. En başta benim masam. Az mı zaman geçirdim bu masada. Belki çizgi film yapmak kötü bir fikirdi ama burda geçirdiğim her saniyeden zevk aldığımı belirtmeliyim. Benden sonra bir sürü insan işe almış Joey. Burdaki çizim masalarının sayısı artmış çünkü. Girişe geri döndüm. Sağ tarafta bir yol daha vardı. Ben varken daha küçüktü burası, Joey neler karıştırıyorsun dostum... Yolda 2 ayrım çıktı, tabelada sağ tarafta Mürekkep Makinesi olduğunu gösteriyordu. Sağ tarafa gittim çünkü Mürekkep Makinesini merak ediyordum. Kolon devrilmiş buraya Joey sanırsam artık burayı idare etmiyordu. Sahi Joey nerdeydi? Balkona benzer bir yerde durdum. Sağ tarafta büyük bir bil yatağı ve bir şalter vardı. Solumda ise bir sandık ve raf vardı. Sandığın içinde 1 büyük pil 1 de dişli çıktı. Rafta büyük pillerden bir tane daha vardı. Pilleri pil yatağına yerleştirdikten sonra şalteri indirdim. Mekanizmalar çalışmaya başladı, takırdamalar artmaya, zincirler bir aşağı bir yukarı hareket ediyordu. Balkonun karşısındaki büyük odanın ortasında kocaman bir boşluk vardı. O boşluğun içinden makine bütün ihtişamıyla yukarı çıktı. Büyüleyiciydi. Çok büyüktü. Mürekkep Makinesi buydu demek ki. Joey neden böyle birşeye ihtiyaç duydu ki?