özgürlükçü kapitalizm, insanı mucxjzzz'un söz ettiği gibi "doymaz", "tatminsiz", "metaya muhtaç" hale getirir mi?
evet! neden?
çünkü dünya bir pazardır. herkes kendi malını satar. ancaaaaaak:
biliriz ki, minareyi çalan kılıfını da hazırlamalıdır.
yani bir ürünü bir insana satmadan önce, o insana "benim buna ihtiyacım var." fikrini aşılamalısınız; yani onu manipüle etmelisiniz!
kârınızı garanti altına almak için en iyi yöntem budur:
talebi de, arzı da tekel altına almak!
özgürlükçü demokrasinin bitiremediği tek tekelcilik budur.
bu durumu kısaca şöyle açıklayayım:
durmadan acıkıyorsanız "hep acıkıyorum. yemek yemek için hep para, çaba harcıyorum. acıktığınfa yemek yemezsem çaba harcamama da gerek kalmaz." mı dersiniz? diyebilirsiniz. ancak bu mantık sizi açlıktan öldürür.
bunun yerine mide küçültme ameliyatı olabilirsiniz.
anladınız mı? yemeği yine arayacağız; yine haz peşinde koşacağız.
ancak,
midemiz küçültülmeli mi yoksa normal, sağlıklı halimiz bu mu, ona da bakacağız.
reseptör ve dopamin ilişkisi yani aslında tüm olay.
sermayedarlar bize dopamin satıyor; dopamin almalıyız, evet; ancak önce reseptör sağlığımızı gözetmeliyiz ki, bu dopaminler bizi tatmin etsin.
sanılır ki stoacılık ve hedonizm birbirine tam olarak zıttır.
hayır, ikisi de haz alma çabasına başka perspektiften bakan düşüncelerdir.
stoacılık, reseptör derken; hedonizm, dopamin der.