ilk elini tuttugumda sakin bir daha birakma demistim. 
Yanaklari kizarmisti, utanmiş ve basini önüne ! egmis, gülümsemis ve elimi sıkı sıkı kavramıştı. 
Artık hergün elele tutuşup okula gidiyor okuldan çikarken elele dolasiyor geziyor öyle gidiyorduk evimize. 
Arada bir elleri terler ve her terleyiste elini elimden kurulamak için çekerdi. 
Bunu her yaptiginda kizar elimi birakma diye azarlardim,hep tamam tamam diyerek gülümser ve hizla elini avucuma sokustururdu. 
Hersey harikaydi, dünya cennet gibiydi gözümüzde. 
Yillar akip gidiyordu mutluluk içinde. 
Nihayet liseyide bitirmek üzereydik. 
karne dönemi gelmisti. 
Karnelerimizi aldik hiç kirigimiz yoktu. 
Sevinçle sarildik birbirimize elimi tuttu. 
bunu kutlamak icin bir cafeye gidip cola icerek kutlayacaktik. 
Okulun az ilerisinden geçen bir çakil yol vardi. 
Her zaman toz duman içinde olurdu. 
çakillarla kapliydi.