Bunlar bir akşam karanlıkta kiliseye dönerlerken matematikçi rahibe mantıklıya dönerek ;

“yaklaşık 20 dakikadır bir adam bizi takip ediyor ve gittikçe yaklaşıyor. şu anda aramızdaki mesafe 50 metre” der.

bunun üzerine mantıklı rahibe bunun tek mantıklı açıklaması olabileceğini, adamın kendilerine tecavüz edeceğini ve daha hızlı yürümeleri gerektiğini belirtir. rahibeler daha hızlı yürümeye başlarlar. 2 dakika sonra matematikçi rahibe:

“adam da hızlandı ve aramızdaki mesafeyi kapatıyor. şu anda 30 metre arkamızda… ”

mantıklı rahibe:

“o zaman mantık olarak koşmamız gerekir.”

rahibeler koşmaya başlar ve 3 dakika sonra mantıklı rahibe:

“o da koşuyor ve arayı kapatıyor! şu anda aramızdaki mesafe 10 metre. o zaman mantık olarak bizi yakalayacak. birimiz sağa, diğerimiz sola saparak kiliseye ulaşmaya çalışalım. en azından birimiz kurtulur.”

ve matematikçi sağa dogru koşmaya, mantıklı sola doğru koşmaya başlar. matematikçi 20 dakika sonra kiliseye ulaşır ve telaş içinde beklemeye başlar. aradan 40 dakika geçtikten sonra mantıklı rahibe gelir.

matematikçi sorar ;

“ne oldu ne yaptın?”

“adam beni takip etti. artık mesafe üç-beş adıma kadar azalmıştı, mantık olarak daha fazla koşmanın anlamı yoktu…”

“eeee…”

“mantık olarak ben durdum. adam da durdu.”

“sonra…”

“mantık olarak ben eteğimi kaldırdım. o da pantolonunu indirdi.”

“peki daha sonra….”

-“daha sonra ne olacak! etegini kaldırmış bir rahibe pantolonunu indirmiş bir adamdan daha hızlı koşar…”