Yazın en sevmediğim şey köyden ayrılmak. Bi türlü mutlu olamıyorum. Okul gibi sebepler yüzünden zoraki olarak gitmek mi koyuyor, yoksa ayrıldıklarıma mı üzülüyorum onu da bilmiyorum. Dönerken köyde yaşadığım güzel anılar gözümün önünden geçiyor film şeridi gibi. Fazla alışmamak için yapmadığım şeyler de aklıma geliyor pişman oluyorum "keşke burdayken yapsaydım" diye. Ufakken "biraz daha kalıcam" desem sıkıntı olmuyordu en azından. Şimdi o da abes kaçar onu da yapamıyorum. Canım çok sıkkın şu an öküz oturdu böğrüme düşünüyoruz onunla.