+Şu ilaçları bırakmalıyım.

-Her kalktığında dediğin şey. Kahvaltıdan sonra fikrin değişiyor ama.

+Bir anda bırakamıyorum ki ne yapayım.

-Evet evet ondan. Ee ne yiyoruz bu sabah?

+Kaşarlı tost, biraz domates ve zeytin.

-Güzel bir de kahve yapsana

+Filtrem bitti. Nescafe yapayım.

-Uyar..

+Şu masayı temizleyelim bakalım.

-Muazzam yine küllük sonuna kadar dolu, boş bira kutuları. Yaşıyorsun hayatı ha

+Uğraşma benimle sabah sabah

-iş görüşmesine gidecek misin?

+Hayır belli değil mi

-Ne bileyim belki zütünü kaldırırsın diye düşündüm.

+Sıkıcı işlerden biri işte. Asgari ücret maaş, sürekli işittiğim bir ortam, çılgınlar gibi emir yağdıran şefler..

-E her yer öyle. Bir kere şu zütünü sıksan bir şey olacak senden ama bakalım.

+Modum düşük kölelik yapmaya uygun zamanımda değilim.

-Ne zamana kadar içip, sıçıp, yatıp boş hayaller kurmaya devam edeceksin?

+Gittiği yere kadar ne dersin?

-Çok geç olacak o gün. Arkana baktığında kendinden nefret edeceksin.

+Ee şu an da bir farkı yok ki. Her zaman kendimden nefret ediyordum zaten.

-Evet tam 9 yaşından beri.

+Onu mu hatırlıyorsun be deli misin.

-Bizim deliliğimiz.

+Normal olmaya çalışıyorum ben.

-Herkes gibi demeye çalıştın sanırım.

+Belki de. Herkes gibi olsam kötü mü olurdu? Keyifli, huzurlu, yerinde mutlu, yerinde mutsuz. Belki bir düzenim de olurdu.. Aaah ah..

-Demiştim sana bunu defalarca. Yanlış tercihleri yapmamanı söylemiştim.

+Ne yapabilrdim. Rüya gibiydi, istediğim herşey olabilecek gibiydi. Dünyanın en mutlu, huzurlu insanıydım.

-Ama yok artık. O da senin hatan değil kendini daha kaç yıl suçlayacaksın?

+Konuyu kapat konuşmak istemiyorum.

-Ne zaman kaçmayı bırakacaksın. Tamam bu konuyu ben kapatayım da sen de kapatmalısın. Gününün yarısını aklında biri varken geçiremezsin.

+Geçiyor işte

-Acıyorum sana. Artık yer mi değişsek?

+Hayır hiç bir zaman o senin olduğun karanlığa girip sana akıl vermeyeceğim.

-Hadi ama. O aptal hayallerine burada devam edersin. Ben de seni adam ederim.

+Boş yapma. Şimdilik böyleyim.

-Korkuyorum biliyor musun?

+Nedenmiş?

-Daha da kötü olacaksın diye, belki bir gün intihar edersin diye.

+Sen diyene kadar intihar düşüncem yoktu. Kötü de olmaz oysa ki ben boşuna dünyayı tüketeceğime öleyim ve ve dünya beni tüketsin.

-Espri mi ciddi mi anlayamıyorum.

+Bak sen bile anlayamıyorsun bazı söylediklerimi. insanlara hak vermek lazım.

-Ne yapacaksın bugün?

+Biraz kitap okurum ve film izlerim belki.

-Yaz tatilindeki liseli gibi takılmaya devam edeceksin yani?

+ahahah güzel benzetme..

-Köşeme çekiliyorum o zaman arada bir uğrarım

+Keşke uğramasan..