+Haftalardır belki aylardır yazayım diyorum. 3gündür de bu boş aptal sayfaya bakıp duruyorum. Ne yazmalıyım? gibeyim.. Kaç yaşındayım, kocaman oldum boş sayfaya yazacak birşey bulamıyorum.. O kadar mı boş yaşamıştım bu yaşıma kadar? Bilmiyorum. Belki bir başkasının cennet gibi yaşayacağı bir hayattı ben yanlış tercihler yaptım.

-Ama sürekli yanlış da seçilmez ki be bilader bize de yazık değil mi..

+Yahu yazık yazık ama ne yapmalıydım? Herkes istediği şeyi anlarken, ben birşeyler anlatmaya çalışıp başırısız olmaz benim suçum muydu?

-Anlatmayacaktın işte kimseye bir yol göstermeyecektin işte. +Doğru gerçi yol gösterdiklerimiz yollarına baktılar.

-Sen de ordan geçen birinin arkasına takıldın tekrar.

+Ya öyle demeyelim şimdi. -O kadar söyledim sana neden benim yerime hislerini dinledin her zaman ?

+Bilmiyorum. Kafa mı kaldı..

-Aptal depresanların ve uyku hapların. Aciz varlığın tekisin.

+Belki de. Ne olmuş?

-Senin dışında her şey.. Kendin değilsin.

+insanları eğlendiren, güldüren, derdini dinleyen işte. Benim.

-Kendin için ne zaman birşey yapacaksın? Mesela o seni ekip duran, sözerine dikkat bile etmeyen aptal kızı ne zaman bırakacaksın?

+Küçük bir hareketini bekliyorum sadece.

-Daha hangi küçük hareket? Gecenin 3ünde başkalarıyla eğlendiği kulüpten çıkıp seni onu eve zütürmen için çağırması? Ya da defalarca seni ekmesine rağmen son çağırdığında köpeği gibi yanına gitmen? Verdiği hiç bir sözü tutmaması? Daha ne istiyorsun? Bana yalan söylemesen bari ben senim. Hala diyorsun normal arkadasca devam edeyim.

+Sinirim geçiyor ne yapmalıyım, o kin güden aptallardan mı olmamı istiyorsun yani?

-Hayır aptal hayır. Kendi sınırlarını çiz artık diyorum..

+Biraz izin ver ve zihnimden çık. Bugünlük sadece..

-Kaçmaya devam. Ama hep yakandayım unutma.

Edit: Devam edeceğim panpalar