güçsüzleştim; işte bugün, sabahleyin yataktan kalkınca, bir fena oldum; üstelik, öyle kötü bir öksürük var ki bende! yakında öleceğimi hissediyorum. beni kim gömecek? kim tabutumun peşinden gelecek? kim benim için üzülecek?.. ve işte, belki de, yabancı bir yerde, yabancı bir evde, yabancı bir köşede öleceğim!.. tanrım, yaşamak ne kederli şey..."

(insancıklar, Dostoyevski)