yolculuk

nefret ediyorum. uzun ya da kisa fark etmez, yolda asla uyuyamam bi kere. hele ki arabadaysam ve sabah saatleriyse o mide de mutlaka bulanmak zorunda. arabayi durdur, ogur. 10 km git arabayi durdur, ogur. surekli bu dongu icinde yolculugumu surduruyorum. o yuzden yolculuga cikmadan once ve yolculuk esnasinda hicbir sey yememeyi tercih ediyorum, cunku biliyorum yesem kusarim. kustuktan sonraki o bogazda olusan aci yanmayi bilirsiniz, hic gecmez. neyse diyecegim o ki, var mi bu mide bulantisini engellemenin bir yolu? bana yardim edin.

bir animi paylasayim sizinle bu konuyla ilgili. cocuktum daha 10-11 yaslarindaydim. ankaradan kayseriye gidiyordum arabayla. babama midem bulaniyor dedim, baslama yine dedi. gercekten bulaniyor durdur arabayi dedim, yok dedi durduramam. cami acip kusayim mi dedim, kus lan hadi dedi. son surat giden arabanin camini acip kusmaya basladim. araba boydan boya kusmuga bulandi tabii ustum basim saclarim da oyle. yolculuktaki en berbat anilarimdan biri budur, hadi ben malin tekiymisim de, ya babam? ciddiye mi almadi beni yoksa o hizla giden arabanin camindan kusunca neler olacagini mi hesaplayamadi? bilmiyorum, bu da boyle bir rezaletti iste. cocukluktan beri ugrasiyorum ben bu illetle ve her turlu onerinize acigim.