Ak Sakallı kapıya yöneldi içeri girdi, beraberin de arkasındakiler de içeriye girdi. Etrafta kimsecikler yoktu, bir tek Emel vardı en uçta yavaşça onlara doğru yürüyordu. Akın çok heyecanlanmıştı, Ak Sakallı hafif bir şekilde cebinden çıkardığı kağıtları yere doğru atıyordu. Devasa bir duman belirdi Emel'in arkasın da, Ak Sakallı elini uzatarak dur işareti yaptı.

Ak Sakallı; Mahre, neler olduğunu biliyorum fakat, bu çocuğu kim büyüledi sana söyle!

Akın şaşırmıştı büyülenmek mi? Kendisi mi? istemeyerek mi ilgi duyuyordu? Tamamen Emel'in sesinden uzak korkunç bir ses;

Mahre; Onun ev aradığını gördük bizden biri, bir adam ile yer değiştirdi.(Emlakçı) Ve dokunduğu anahtar aslında tılsımlı bir eşyaydı. Onu kendime bağlıyacak ve yer değiştirecektim, ama sen bunu bozmaya çalışacaksın belli ki
Ak Sakallı; Aslında ona zarar vermek istemiyorsun, başta sadece bir oyundu ama onu görünce onu sevdin ve kiliseden uzak tutmaya çalıştın değil mi?
Mahre; Senin kanın içinde çok fazla durmuş toprakk! diyerek saldırmaya çalıştı fakat nafileydi. Hapis olduğu beden tüm gücünü tutuyordu. irtiza kaftanı tamamen esir almıştı Mahreyi, Ak Sakallı Akın'a doğru dönerek gözlerini kapatmasını istedi. Bir anda yüksek bir gürültü koptu. Işıklar açılıp kapanıyor, siyah ve beyaz dumanlar etrafta uçuşuyordu. Akın içindeki hareketliliği hissediyordu. Kusmaya başladı bir top yün kusmuştu içinde ise anahtar duruyordu. Zar zor gözlerini açarak olan bitene bakmak istedi. Tüm dumanlar şeffaf mavimsi bir alev almıştı. Daha fazla dayanamayıp yere yığıldı.