Şimdi şu anı düşünün pi panpalarım. Hayatta bi şeyler yapmak için çabalıyorsunuz değil mi? Buradaki en amaçsız insanın bile bir amacı var o amaca ulaşma konusundaki çabanız ve o amaca vardığınızdaki hazla yaşıyorsunuz. Cenneti düşünün istediğiniz her şeyi yapma ve anında ulaşma. Amaçsız ve dolayısıyla da hazsız sonsuz bir yaşam. Bana pek mantıklı gelmiyor. Sizin görüşleriniz neler?