Tam düşmanla giriştiğimiz sırada Marayyir Noyan soldan , Meltor Noyan sağdan düşmanı kıskaca aldılar.Her taraftan gelen asker karşısında şaşıran ordu teker teker düşmeye başladı. Nord Okçuları arkadan yağmur gibi ok yağdırıyordu. Savaş iki taraf içinde acımasızdı. Oluk oluk akan kanlar bir yana durmadan kılıç ve kalkan sesleri geliyordu. Bizim baskımıza dayanamayan kergit ordusunda sağ kalan bir avuç asker kaçışmaya başladı. Savaşın sonunda 3000 civarı ölü 2000 civarı yaralı askerimiz vardı. Muharebe alanını gezerken malesef Marayyir Noyanın cansız bedeniyle karşılaştım. Askerlerime yerden kaldırıp Hana taşımalarını istedim.Bu krallık onu unutmayacaktı. Cesur ve yiğit bir savaşçıydı. Yaralıları tek tek en yakın şehrimize ve kalelere taşırken elimizde birçok noyan da vardı. Hepsi elimize teker teker esir düşmüştü. Aralarında Urubay Noyan da vardı. Mahkum kulesine tıktıktan sonra kalede bir cenaze töreni ve anma töreni düzenledim. Onların kayıbı daha fazlaydı ama bizim için de çok ızdıraplı geçmişti.