Bukheş hemen lafa girerek köyü terketmeyeceklini dile getirdi. Çocuk ise hiç bir şey söylemeden ellerini çırpmaya başladı. Ortalık bir anda duman ile kaplandı. Hamdullah Hoca'da bayılmıştı. Sabah gözlerini açtığında, 3'üde yanyana bir vaziyette Hamdullah Hoca'nın evinde yatıyordu. Ellerinde kınalar vardı.Ve bir de kağıt, ibranice yazılan bu kağıt artık 40 gün kadar mefra kapısının açılmasını beklemeri gerektiği yönündeydi. 40 gün boyunca köyde kendi çabaları ile hayatta kalmaları gerekiyordu. Yazanlardan biri de, onların kolay kolay ölmeyecekleri ve bize yapmak isteyecekleri işkencelerden kaçmak için tılsımlı bir korumaydı. Evin etrafına hemen Cafer Hoca ile birlikte tılsımlı korumayı yapmışlardı. Akşam yaklaşmaktaydı. Pencereden dışarı da devasa siyahlıktaki cinleri gören Melih korumanın vermiş olduğu güven ile birlikte sadece seyir ediyordu. Korkusundan arınan Melih bir kızın çimler için de saklandığını gördü. Cafer ve Hamdullah Hocalar uyuyordu. Kız sürekli olarak onu sevmiyorum lütfen beni ona vermeyin diyerek ağlıyordu. Bu genç kız gerçek miydi? Cinlerin oyunu muydu? Melih içten içe dışarı fırlayıp kızı eve almak istiyor, bir yandan cinlerin oyunu olduğunu düşenerek uzak duruyordu. 40 günlük bir sabır gerekiyordu. Müslüman Cin kabilesi olan Nusaybin Cinler'i Hz.Süleyman'ın antlaşmasına uymak zorun da olduklarından dünyevi boyuta geçmiyorlardı. O gece kurtarmış olaiblirlerdi fakat mefra kapısına kadar beklemeliydi.