Amcanın evinin önüne geldiklerin de dış kapıya ölü bir vaziyette asılı olduğunu gördüler. Başka yöne doğru koşmaya başladılar zifiri karanlıkta birbirlerini ne kadar sıkı tutsalar da ani hareket eden biri bu bağdan kopacağı aşikardı. Hamdullah Hoca bağırdı durun diye. Kendilerini Ali Bey'in konağına attılar. içeri de bir gaz lambası bulup yaktılar bir odaya girdiler. Dualar okuyarak boyunlarındaki muskaları tutarak kendilerini güven de hissetmeye çalışıyorlardı. Fakat ev resmen göçüyor gibiydi kapı sürekli zorlanıyordu. içeriden ben onu sevmiyorum diyen bir kız sesi duyuluyordu. Beni rahat bırakın ben onu sevmiyorum kurtarın beni diyordu. Melih ne kadar korksa da bir kızın tek başına bu evde olmasını düşününce hareketlenmek istedi. Cafer Hoca çok kızgın bir şekil de artık aldanma nefsini teslim etme sakin ol bunlar onların oyunları anla sadece dua et ve biz ne söylüyorsak onu yap diyerek Melih'i yerine oturttu. Cafer Hoca çok sinirlenmişti kendilerini böyle aciz bir durumda görmek canına tak etmişti iradesi ve iman dolu hali geri geliyordu. Hüddam cinlerini çağırdı ve Hamdullah Hoca ile güçlerini birleştirip etrafların da bir cin taifesi ile ilerlemeye başladılar. Konaktan çıkarak dağa doğru yol aldılar. Bu kadar düşmüşken daha önce böyle kuvvetli olamamaların nedeni neydi diye düşünüyordu Melih içinden, fakat şuanda korkusuzca arkalarından ilerliyordu. Orman da gördükleri ise daha da vahimdi. Her sevdiği bir akrabasının yılanlar tarafından sarılık hallerini gördükçe onlara doğru koşmamak için kendini çok zor tutuyordu. Cafer Hoca ; Ey, şeytanın çocukları sizden korkmuyoruz çıkın karşımıza bağırışından sonra etraflarında ki yığılma resmen 100 katı fazlaydı.