Sonra ne oldu peki? Diye sordum
"Annemle babamın ifadesini aldılar ve gönderdiler. Kanında bir madde çıkmış ama uyusturucu değilmiş. Zehir gibi bir şeymiş herhalde tam hatırlamıyorum. "

6 ay geçti aradan. Ilişkimiz öncekinden daha tuhafti. Artık ben onunla konuşacak bir şeyler bulamiyordum. Çünkü ne anlatsam ona basit ve çocukça gelecekti. Acı çekiyordu. Bir kaç kere daha yurduna ziyarete gittim. Hiçbir zaman tam anlamıyla samimi olamadık. Hep soğuktu bana karşı. Daha sonra bir kac gün okula gelmedi. Sonradan öğrendim ki ayrılmış okuldan, ailesiyle birlikte memlekete gitmiş. Her gün okuldan dönerken kaldığı yurda va araziye bakarken içim urperirdi. O ilk karşılaştığı anı anlatması gözümün önünden gitmiyordu. Ne telefonu vardı ne de ona ulasabilecegim bir sosyal medya hesabı. Böyle bir insan acı ve sır dolu hikayesiyle ilk gençlik yıllarımda gelip geçmişti. Senelerce bir hayal gibi hatırladım o günleri. Umarım şu an nispeten daha iyi bir hayat yaşıyordur