Vücudumda adrenalini hissediyordum, hiç bir yerim ağrımıyor gözlerime süzülen yağmur damlaları görüşümü neredeyse hiç etkilemiyordu. Adeta başka bir forma geçmiş gibiydim.
"Şimdi" diye bir ses işittim, ses ne Lorin'e aitti ne güvertedeki diğer insanlara. Farkına bile varmadan bacaklarımın dans edercesine ikinci kaptana doğru ilerlediğini, acıdan
bozulmuş duruşumun bir anda düzeldiğini farkettim.

Lorin yüzünde sinsi bir gülümsemeyle arkada duran bacağından güç alıp kendisini bir mızrak gibi ileriye fırlattı, kılıcının dudaklarımdan girip ensemden çıkması an meselesiyken
refleksif bir kararla sadece kafamı sağa doğru eğerek saldırısından sıyrılmış, geri adım bile atmadan kılcımın kabzasıyla karın boşluğuna dokunmuştum. Şimdiyse arkasına geçmiş
eski zamanların samurayları gibi sırt sırta duruyorduk. Ters tuttuğum kılıcın bu pozisyonda çok etkili olabileceğini ve onun kılıcınınsa etkisini yitireceğini anlamak çok kolaydı.
Bütün hareketleri hiç düşünmeden gerçekleştiriyor ve her adımda kendime şaşıyordum. Sırtı benimkine temas ederken nefesini hissettiğim ikinci kaptanın boşta duran elinden bir
çıtırtı duydum, daha çok metal bir saati ayarlarken çıkabilecek bir sese benziyordu.

"Hadi bakalım" Lorin kısa bir molanın ardından ileriye doğru fırlayıp sırt üstü güvertede sürüklenirken ilk tabancasını ateşlemişti. Aynı anda bende sağa doğru bir hamle yapmış
orta yelken direğinin arkasına geçmiştim. Metal parçaları direğin bir kısmını parçalayarak karanlık denizde kayboldular. ikinci bir klik sesiyle birlikte direğin yanındaki
halatı keserek ipin fırladığı yönün tam tersinden bir dalış gerçekleştirdim. Alt yelkenler serbest kalmış, üzerimize doğru süzülürken Lorin'in kahkahalar eşliğinde ikinci tabancasını ateşlediğini
duydum. ip numarası onu etkilememiş olacak ki vızıldayarak geçen metal parçalarının bir kısmının omzumdaki navigatör rütbesini temsil eden metalde patladığını duydum. Acı
hissetmiyordum, sadece adrenalin ve hırs vardı.