"Bu kadar adamı küçük bi at arabasına sığdıramazsın, bu kesin gemi" deyip gülmeye başladım "ne olacaktı cehenneme at arabasıyla gidecek halin yok ya" acı eşliğinde bir süre
daha gülmeye devam ettim.

Bir kaç denemeden sonra nihayet dengemi sağlayabilmiş bir yerlere tutunmadan, hafif eğik bir postür sergilesemde kendi kendime ayakta durabiliyordum. Bir iki sefer odanın
içerisinde turladıktan sonra kapıya yöneldim.
"Sonsuza kadar burada saklanamazsın, dışarıya çıkıp nasıl bi taka bulaştığını öğrenmen lazım" kendi kendime tembihler ede ede kapı kolunu çevirdim ve kapıyı kendime doğru çektim.

Kapı yerinden kımıldamıyordu.

"Şunu açabilecek gücün bile kalmadıysa hepten sıçtın, zütü açıp şuraya domalsan daha çok şansın olur" halime acıyordum ama bi yandan da denemeye devam ediyordum.

Kapıyı zorlarken elimin kaymasıyla beraber kapının dışarıya açılması bir oldu.

"Bi terslik var" tekrar kapı girişinin yanındaki desteklere tutunup kapının yavaşça ve gıcırdayarak açılmasını izledim. içeriden gelen yüksek şarkı seslerine rağmen
o gıcırtıyı sonuna kadar duyabilecek seviyede tedirgindim.

"Bu kapı daha demin içe-" Sözümü bitiremeden gemi tekrar sarsıldı ve bir sürü insanın aynı anda "HOOOOOP" diye şarkıyı yarıda kesip sallantı biter bitmez devam edişini
dinledim. Kapı aralandıkça daha geniş bir alanı görüyor ve içerideki her kafayı saymaya çalışıyordum.