YIL 1942 Afrika cephesine berlinden gönüllü olarak gelmiştim ki afrika cephesi gerçekten acayip sıcak ve baygın bir cepheydi çok savaş dönmezdi doğu cephesine göre burada tankların üzerinde askerde edindiğim arkadaşlarla yumurta kırıp yerdik tabi teğmenimiz göründüğü an kaçardık.bir gün ssden subaylar geldi hepimizi toplayıp sıraya dizdiler daha er dim normal bir asker olduğum için sse katılamazdım ben unuttum ama bir arkadaşım vardı benden 1 yüksek ss e katılmayı denedi ama o da başaralı olamadı bir gün mevzideyken 1 askerin düşman hattının 100 metre ilerisinde yere yatarken gördük komutana olayı bildirdikten sonra komutan ilk önce kabul etmesede o askeri kurtarmak için 1 sıhhiye 1 er gönderdi yerdeki adama sıhhiye morfini bastıktan sonra sedyeyle kaldırıp hızlıca bizim sipere koşmaya başladılar derken 1 çıt sıhhiye yere düşüp takla atıyor. yanındaki er korkudan napıcağını şaşırıp sedyeyi yere atıp koşmaya başlarken oda kafasından vuruluyor herifin ağzı yüzü paramparça olmuş.o günden sonra sıhhiyeci alınacaktı orduya ben gönüllü oldum sıhhiyeciydim ondan bir iki hafta sonra göreve yollandık ingilizler hazır bir şekilde ilerliyormuş sıraya dizildik motorizelere bindirildikten sonra arkamızda 2 tank 1 mekanize 8 motorize gidiyoruz.bir patlama sesi geldi bize birşey olmadı sonra bir ıslık yaklaşıyor hissediyordum anladım havan topu olduğunu ama ondan 1 saniye sonra tam yanımıza havan düştü bizim araba sola doğru devrildi diğerleri ilerledi kimse ölmemişti yaralanmamıştı motorizeden inip sağa doğru itmeye başladık motorize düzeldi motorda sıkıntı olduğu için 10 dakika ilerleyemedik tabi bizim komutan tecrübeliydi 10 dakikada yapmıştı yola çıktık ileride insanlar birbirini yiyor bizim siperden wilhelmi gördüm yanına koştum taşa sinmişti ve korka korka ağlıyordu kendine getirdim ben taşın arkasında kaldım o diğer sipere koşarken üstüne düşen havandan dolayı bacağı kopmuştu hiçbirşey hissetmiyordu gibiydi korkudan yanına bile koşamadım komutan gördünmü koş diyince direk wilhelme koşup onu taşın arkasına çektim ve iyisin dedim bir morfin verdikten sonra bacağını gören wilhelm ağlamaya ve bağırmaya başladı tam 3 dakika sonra bayıldı zannettiğimiz wilhelm ölmüştü...