salı günü geldi. stressden kardım ağrıyordu. kahvaltım olabildiğine tatsızdı. buluşmayı iptal etmek için kafamdan onlarca yalan bahane uyduruyordum. gitmekten vaz geçmem için bardağın kırılması bile yeterdi. tam o mesaj geldi "hazır mısın?". evet karşıladım. tam olarak buluşma saatini kararlaştırdık.

durağa doğru yürürken yolda bana araba çarpmasını istiyordum. bir çukuradüşmek veya kafam saksı düşmesi. korku bedenimi öyle ele geçirmişti ki ne günün güzel geçmesi istiyorum ne de kötü. reddedilmekten de korkuyordum teklifimin kabul edilmesinden de. kaygı bataklığında yol alıyordum. her bir adımı atmak için kendimi olabildiğine zorluyordum.

durağa yaklaştığımda onu gördüm. gayet gündelik giyinmişti ve çok güzeldi. stress gitmişti, kaygı, korku heyecan hepsi gitmişti. artık günün ne getireceği umrumda değildi. sadece yaşayıp görmek istiyordum