akşama doğru babam eve geldim. benden bir yaş büyük başarılı ağbimi övmeye başladı. habil kabil olayına döndürmeden işi odaya gittim. açtım msni. zaten bütün sınıf vardı. deniz slm yazmıştı. ben de aynı şekilde karşılık verdim. neyse ki o ağzıma bile almak istemediğim hitapları yazmıyordu. yarın sabah buluşalım mı dedi? kabul ettim. param da yoktu neyine kabul ettiysem. ardından görüşürüz diyerek kapattım msni.

salona geçip babama bana biraz para verip vermeyeceğini sordum. 10 lira verdi. ağbimine sevinmese vermezdi. çalışıyorsa kurcalama diyerek yatıp kafayı uyudum.

sabah uyandığımda bir tuhaf hissettim kendimi. ne yapacağım lan ben bu huuryla dedim. sonra güzel kevaşemle diyerek değiştirdim. aşk adamı olmak başka tabi. 10 liramı aldım ve kızın dediği yere gittim. 45 dakika bekledikten sonra geldi kendisi. ikimizle okul kıyafetiyleydik. bu iç gıcıklatıcıydı her zaman ki gibi. benim içimde gıcıklanmak için yer arıyordu gerçi.
en sonunda bir çardakta oturduk. yan yanaydık, etek boyu inanılmaz kısaydı. vücutlarımız birbirine değiyordu. vücudum kan pompalamıyordu. olduğu gibi varili döküyordu. yavaş yavaş vücudum atmaya başladı. neyse ki kız bacaklarıma bakmıyordu. neredeyse uçacak konumdaydım.
-neden konuşmuyorsun?
+haa.
bir anda bu tarz bir tepki verdim. öküzce değildi ama hafiften boşalma nidası gibiydi. ama boşalmamıştım tabi ki. deniz güldü ve tekrar konuşmaya başladı:
-neden konuşmuyorsun diyorum.
+herkes yeterince konuşuyor boşver.
-ooo lafları kes.
o an ağzına bir tane patlatmak geldi içimden. kıza platon vari konuşuyorum cevap bağlarbaşından geliyor.
+ sen baya.. tahrik edicisin.
konuşma yeteneğimin sorumlusu tanrı dır. ben de isterdim güzel konuşayım. hayat işte.

Şerefsizler illa ferre linki mi atalım