her şey rayına oturmuş; geometri hariç tüm derslerden geçmiştim. yavaştan kilo almam dışında her şey yolundaydı. cuma günüydü.

cuma günleri okuldan sonra davul kursu vardı. 1-2 saat davul dersinden sonra eve döner boş işlerimle uğraşırdım. her türlü online oyunu oynamam yasaktı o dönemler. uyuşturucuymuşcasına korkardı ailem online oyunlardan. çocukken ne metin2 oynayabilmiştim neden knight amk.
neyse işte. halimden memnundum. davul çalıyordum lan. rock müzik dinleyip de davul çalma hayali kurmayan kaç babayiğit var? ben hayalini yaşayan bir liseli olarak gururlu adımlarla davul kursuna gidiyordum. o kara güne gidiyordum.

kursun bulunduğu binaya vardım ama kurs yoktu amk. ne kapıda tabela vardı ne de içeride bir kimse. hüzünlü hüzünlü oturdum merdivenlerde. davul hocasını aradım, açmadı. 1 saat salak gibi bekledim lan orada. gözlerim dolu doluydu yemin ederim. tekrar aradım hocayı açtı telefonu "biz taşındık" dedi. kendimi o kadar zavallı hissettim ki. telefonu kapattım. yeni kurs yerini öğrenmedim. onlarda 50 liram kalmıştı haram ettim. eve dönüş yolunda ne kadar zavallı biri olduğumu düşündüm