Lise son zamanlarım, haliyle arkadaşlıklar oturmuş, aile bireylerinden fazla birbirimizi görüp etmişiz. Okulların kapanmasına da hatırladığım kadarıyla 2 hafta zaman dilimi olması lazım. Ders boş; biz boş boş oturup sohbet, muhabbet derken son günlerimizi iyi değerlendirelim dedim. Düşünün ne yapabiliriz?
Ortaya nargile, aquapark,starpark, karıya gitme gibi fikirler atıldı. Ardından derin sessizliğe büründü bizim ortam.

Düşünürken bir şey geldi aklıma paintball'a gidebilirdik tam'da 10 kişiydik 3 kız 7 erkek o anın heyecanıyla "Aklıma bir şey geldi!" Dedim. O sırada da lisedeki ağzını yayık ayran gibi gerip konuşan 3-4 pelinsu herkesin sınıfında vardır. Bunlarada hiç azedemem beyler içlerinden biri sanki anasını gibtik "olmayan şeye mi geldiiiiiii"
Diyerek diger pelinsuların güldürüsünü aldı. Ulan 4 senenin siniri tepeme cikti, imçiçi ruhum ayaklarimi yerden kesti ve ağzımdan şu kelimeler çıktı; "Yaşdıbınızı olmayan şeyime borçlusunuz eğer olmasaydı sizde olamazdınız." dedim. Ondan sonra bunların benzi attı tipler aynı sabri abiye döndü ağlayarak tuvalette gittiler. Yan sınıftaki hoca dersi bırakıp tebrik etmeye geldi. Bim kasiyeri gelip stipriz yapmaya başladı. Buda böyle bir anımdır.