intihar etmek

plan kurarak olmuyor, plani falan gecin. daha onceden vuku bulan olaylarin etkisi ile beyne, zihne bir anda zuhur eden bu hadise icinden cikilamayacak kadar karigib bir yapiya sahip olmakla birlikte aklin bir kosesine saplandigi vakit onu daha oradan cikamayacaginiz kadar guclu ve cekici. karanligin ortasinda yapmak, bu isi bitirmek istiyorum. ama ne icin? kim icin? kimse icin degil, ne icin sorusunun cevabi ise tamamen kendimle alakali cozemedigim problemlerin varligindan oturu. uzun ve acili bir olum istemiyorum. bir anda her sey sona ersin, cigerlerim mi patliyor beynim mi? vuku bulsun, rahatlayayim. en saglamindan bir zincir bulup onunla temizlemek isterdim kendimi. bir anda nefes kesen, bir anda her seyi bitiren. bir anda bu eziyete son veren. gozlerimin icini kanla doldurup agzimdan oluk oluk kan akitacak bu hadisenin cazibesi karsisinda aklimi yitirecek gibi oluyor ama kendimi tutuyorum. peki ya tutamazsam? tutamazsam tutamam, bu kadar. bazi seylerin uzerinde fazla dusunmeye gelmiyor. bu entry, internet uzerinde bazi yerlere biraktigim bazi notlar, kagit uzerindeki bazi notlar. birkac not var, kimseyi suclamayan tek sucun bana ait oldugunu belirten. simdi. simdi degil belki sonra. ya simdi, ya sonra.
1-2-3-4-5-6-7-8-9-10...