merhabalar başlığın tutup tutmaması gibimde bile değil zaten uzun zamandırda girmiyorum ama şuan bir pgibozun hayat hikayesini dinlemeye başlıyorsunuz
çocukluğumdan itibaren başlamak istiyorum tırnaktan itibaren annemin sözlerini birebir olarak yazıyorum
"1.67 kilo olarak hatay devlet hastahanesinde dünyaya geldin konuşmayı yürümeyi akranlarına oranla hızlı öğrendin akıllı bir çocuk olmadın hiçbir zaman herzaman inatçı ve mızmızdın hiçkimse tarafından sevilmek hoşuna gitmiyordu ama normal bir çocuktun ta ki 8 yaşına kadar 8 yaşında içine kapanmaya kimseyle konuşmamaya başladın ta ki 13 yaşına kadar da devam etti" 8 yaşımda ne oldu ki bana herşey düzgün giderken neden sizce herşey normalken neden yapiyim dıbınakoyim ya 8 yaşımda o gün hayatımı giben o gün evde bana birinin seslendiğini duydum sağıma soluma baktım
iç ses değil ciddi ciddi sesler duyuyordum kafamın içinde ya ciddi ciddi kafamda ses duyuyorum ama hoşuma gitti gibtiğimin insanları beni sevmiyordu bende onları sevmiyordum kafamdaki seslerle arkadaş oldum ama onları kimseye anlatamazdım evet evet... herkes benim deli olduğumu
düşünürdü belkide öyleydim her neyse devam ediyim dıbınakodumun asosyalleri içimdeki sesler kimi zaman beni kötü yönlendirdi 10 yaşımda evde yatıyordum ve içimdeki ses bana evi yakmamı söyledi yapmak istemiyordum yapmadımda bu olay devam etti 2 3 boyunca sonunda bir kibrit aldım
yaktım o kadar güzel ki ateş (hala zevk alırım ateşten) sıcak parlak mükemmel birşey daha fazla ateş istediğimi söyledi ve peçeteliği yaktım içindeki peçetelerle birlikte daha sonrasında kaçtım ordan ve odama geçtim yangın büyümedi babamın hızlı müdahalesi yüzümden
ilk partı burda bitiriyorum içimdeki sesleri tanıtacağım diğer partlarda (:(