3. Bölüm

Akşam evde televizyon başında oturdum ve kızın numarasını kaydedip kızı aradım. Yarın saat 5’te dersler bitince kahve içmeye çağırdım. O da kabul etti. Kızla resmen çıkmaya başlıyoruz artık. O sırada Ali eve geldi.

Ben (B) Ali (A)
A: Noldu lan hallettin mi kızı?
B: Yarın kahve içeceğiz onunla.
A: Vallaha mı lan!
B: Bizde iş var oğlum. Sadece günyüzüne çıkmayı bekliyormuş.
A: Helal olsun lan sana. Darısı benim başıma artık.
B: Tabi canım.

Akşamı böyle sohbet ede ede geçirdik. Bir an önce yarın olsun istiyordum o yüzden erkenden yattım ve güzel bir uyku çektim. Ertesi gün sabah hemen kalkıp kahvaltıyı Ali’ye kaptırmamak için hızlıca ettim ve hemen derse yetiştim. Her zamanki gibi Ali yine hocadan saniyeler önce geldi. Elif de oradaydı. Gidip onun yanına oturdum. Ve ders başladı.

Ders çıkışı Elif ile beraber kahve içmeye gittik.

Ben (B) Elif (E)
B: Yorucu bir gündü bugün.
E: Aynen. Sen kompozisyonunu nasıl hazırlayacaksın? Ne konuda daha doğrusu?
B: Valla hiçbir fikrim yok. Muhtemelen gece yarısına kadar masada bilgisayar başında oturcam.
E: Hahhahahhaha. Istersen yardımcı olayım sana.
B: Olur. Tabiki. Neden olmasın. Hatta öncesinde sana güzel bir yemek hazırlarım. Sonrasında güzel güzel yazarız komposizyonu.
E: Kütüphaneye falan gidip veya skypetan buluşup yaparız diye düşünüyordum.
B: Olur o zaman sana güzel bir akşam yemeği hazırlarım sonra skypetan buluşuruz.
E: Sen bu akşam yemeğine iyice taktın galiba.
B: Ben şahane yemek yaparım. Seninle bir güzel karnımızı doyurur sonra da kompozisyonumuzu yazarız. Ne dersin?
E: Neden olmasın?
B: Güzel. O zaman yarın akşama ne dersin? Saat 7'de bilgisayarını kap gel.
E: Süper olur.

Açıkçası niyetimi fazlasıyla belli ettiğimi düşünüyorum ama Elif'ten de tepki gelmiyor. Bana göre bu kız da bana karşı boş değil. Kız memnunsa sıkıntı yok zaten. Yalnız tek bir sıkıntımız var o da şu: Ben yemek yapmayı bilmiyorum!

Kahvelerimizi bitirip kalktık ve evlerimize gittik. Ali'ye yemek yapıp yapamadığını sordum, yapamadığını söyledi. Ben de bir tek menemen yapabiliyorum onu da Elif'e yedirmek istemiyorum. Şöyle şık yemek hazırlamam lazım. Allahtan yarın cumartesi de bütün gün boşum. Çalışma odama geçip bilgisayarımı açtım ve internetten kolay ve şık yemek tarifleri aradım. Öyle yemekler var ki çoğunun adını bile okuyamıyorum. Ne yani şöyle mi diyim kıza: ‘’Sevgilim sana güzel bir boeuf bourguignon yaptım’’. Hadi diyelim ki onu yaptım. Kız bunun adını sorunca ne diyeceğim? Veya daha da kötüsü ya o kadar uğraşıp hazırlamayı başardığım o güzel yemeği Ali yerse ne olacak? Olmamış şey değil.