sen yaz arada uğrayıp bakıyorum. hani güzel yazıyosun falan diye değil dıbına koyim özellikle şu son yazdıkların acayip taktan. kendimi görüyorum diye okuyorum. yaş oldu 22, büyük bi boşluğun içindeyim. yol çok girebileceğim sapabileceğim zibilyon tane yol var. tabi güç olmadıktan cesaret olmadıktan sonra yol anca yol olarak kalıyor.

yolu bilmekle yolda olmak birbirinden farklı şeylerdir diye bi söz var ya. o işte. kendime dönüp baktığımda "lan ben aslında çok şey biliyormuşum" yorumunu yapıyorum. ama bunları kullanıp da bi hayat kurmak o yolda yürümek acayip uzun ve zor görünüyor. neyse bunu niye yazdım ben de bilmiyorum

ölme sakın dıbına koyim. kendimce yazdıklarını içselleştiriyorum. bi taka sap olamazsan kendime dair umutlarım da sönecek. gibtir git bi şeyler başar bize de umut ol