bir tabak daha pilav alabilir miyim
açlığımıza hayret ederek bizi izliyorlardı. ben, muhabbeti devam ettirmek için,pardon, ama adınız neydi abla? işte burada büyük bir gaf yaptım beyler. abla ne lan, köylü gibi abla dedim. hemen kızardım tabi bu cümleden sonra. kadın isteksiz bir şekilde, meryem, dedi. ve hemen ardından
gözünde ablan olacak kadar büyük müyüm ben, teşekkürler cidden, dedi. cihat araya girerek, ''ehehehe, bizim arkadaşa aldırmayın siz meryem. o böyledir, kaba biri. antalya'nın köyünden izmir' e geldi, alışacak artık bu kültüre.''
cihat'ın bu muallakliği hoşuma gitmemişti. bu yıkık ne kadar beni tanıyor da bu lafları ediyor amk. evrim, bana bakarak gülümsemeye başladı ve,alışırsın elbette, biraz zaman ister sadece. ben pek kabalığını görmedim ama, neyse dedi.
ulan, elin kızı bile beni savunuyor, ev arkadaşım olacak yıkık bana karşı laflar ediyor. beyler, bilirsiniz bu tip insanları. bir kız görünce, dostunu hemen satarlar.
stresten ötürü terlemeye başladım ve lavaboyu sordum. evrim, ben sana göstereyim, benimle gel, dedi. evrim' in arkasından köpek gibi ilerlerken, onun muhteşem kalçasını dikizlemeye başladım. gerçekten harika lan, acaba o etin tadı nasıldır diye düşünüyordum. işte, burası. ben salona geçiyorum deyip salona geçti.
ben lavaboya girince ilk gözüme takılan iki bornoz oldu. acaba bunlardan hangisi meryem' in hangisi evrim' in diye düşündüm. aldım ikisini, onları düşünerek biraz koklamaya başladım.