Dilimin üstünde biraz yanmışlık hissedince küçük teknolojik sigaramı masaya bırakıp içeriye geçmek için kalkıyordum IKEA’dan alınmış olan sandalyemden. Son kez, içeriye geçmeden kuşların çığlıkları arasından baktım Mahperiye. O da bir dal daha yakmış balkon demirine yaslanıp bana bakıyordu. Bu kadar ciddi ne düşündüğümü merak ediyordu galiba. Gözlerinin içinde bulunca gözlerimi, elindeki sigarayı düşürdü. Ne yapacağını şaşırınca içeriye kaçtı.

Paraları alıp bankaya yatırmaya gidecektim. Çantayı alıp çıkmak için yatak odasına girdim.
“Yatak odasına bırakmamış mıydım ben çantayı? Dur bakim. Salonda da yok. Nerede lan?”
Baktım, baktım, baktım, baktım, baktım ama hiçbir yerde bulamadım çantayı. Aklımı kaçırmak üzereydim. Salona geçtim. Biraz şarkı dinlemeye ihtiyacım vardı. Hoparlörde XXXTENTACiON – CHANGES çalıyordu. Hiçbir şeye inanamaz olmuştum.