kate upton ablamız

yeter be yeter. burama geldi. ben de am gibmek istiyorum lan. bizimki de can lan. bizim de canımız çekiyor. doldum artık burama geldi, yannanıma da laf geçiremiyorum, söz dinletemiyorum. o da bazı şeylerin farkına varıyor, nasıl varmasın, taş değil toprak değil, benden, canımdan, kanımdan bir parça. bıktı banttan yayından, artık canlı yayına geçmek istiyor. yeter bak yemin ediyorum yeter, çıldırmak üzereyim. damarlarımda kan değil sperm dolaşıyor sanki, aylardır döl sıçıyorum.

asosyalim lan. karılarla konuşamıyorum. benim yannanım da sıcak bi amcığa girmek ister elbet. biz de am gibebiliriz elbet. ama yok amk yok.

ulan benim vefalı yannanım bugüne dek ne verdiysem kabul etti. nereye soktuysam yok demedi, mızmızlanmadı. diş macunu tüpünü kesip mi gibmedim, annemin akrilik yünlerine mi yaslamadım, sırf kızlık bozuyomuş hissi vermek için baştan aşağı ketçapa buladığım kumpiri mi gibmedim, babaannemin öğrenci evime sererim diye köyden yolladığı halıfleksi rulo yapıp mı gibmedim koridorun ortasında. ama bıktım eritilmiş, yuvarlatılmış kartonpiyerlere sürtmekten, bıktım banyonun giderini, balkonumdan geçen pimaşları gibmekten. hepsine eyvallah dedi bu vefalı, meczup yannanım.

ama olmuyor beyler. bi yerden sonra kabul etmiyor bünye. gerçek bi delik istiyor. sıcak bi amcığın ateşinde kavrulmak, gerçek bir amcığın g noktasında kolbastı şov sergilemek, kanlı canlı bir bızırın ana arterlerine haçlı seferleri düzenlemek, gerçek bir züt deliğinde türbülansa girmek istiyor.

yaa amı da geçtim, canlı bi şeyler gibmek istiyorum ya. liseyi bi türlü bitirememiş, beden dersinde turnikeye çıkarken kan ter içinde kalan 19'undan gün almış tombul bir liseli oğlanı da gibebilirim, 75 yaşında, adanalı bir pamuk mühtahsili neneyi de, sivas divriği köylerinde meralara dadanan ihtiyar bir yaban domuzunu da gibebilirim, ankara'nın uçsuz bucaksız ovalarında otlanan huysuz bir tiftik keçisini de, kızılcahamam ormanlarında körebe oynayan bir angora tavşanı sürüsüyle de grup yapabilirim, yan lo