Erik ağacında tünemiş bahçeyi izliyordum rüzgar ağac dallarını ne güzel sallıyor ve yapraklar kendi şarkılarını söylüyor.. yan bahçede bir çocuk flüt ile yağ satarım bal satarımı çalıyor. La la la sol la la la sol fa sol fa sol la la la sol . Ha ha çok kolay bunu bile yapamayan beceriksizler var . Parmaklarını pergel gibi açarak çalıyorlar ya ona çok gülüyorum. Eskiden kalemliklerimizde pergel olurdu şimdiki kalemliklerde var mıdır bilmem.

Ustasının öldüğünü neşeli bir şarkı ile bize anlatan bu vicdansız çocuk kim acaba diye düşündüm. Ayrıca ustamın kökü ne demek? Ustamın kökü sarıdır.. Satsam 15 liradır. 15 liralık sarı bir kök? Bilinmezlikler içindeydim.

Yıllar sonra sarı olduğu belirtilen şeyin kürk olduğunu öğrenecektim ama yine de kökü demeye devam edecektim.

Çocukluk ne güzel şey . En saçma şarkı sözlerini bile neşe içinde söyleyebiliyorsun. Masallarda mantık hatası aramıyorsun. Bi kurşun kalemi arkadaşın zannedip yatağında yanında uyutabiliyorsun. Vitrindeki şarap bardağından su içerken neşeyle şerefe diyebiliyorsun.

Erik ağacındaki etrafı izliyordum. Dalların arasındaki irileşmiş erikler ile elma ağaçlarına doğru bakıyorduk. Ağaçların altında bir kıpırtı vardır. Galiba bi çocuk bahçemize girmişti. Hemen erik ağacının dallarından aşağı süzüldüm ve gövdeye gelince hiçbi yere tutunmadan aşağı atladım. Bu hareketi yaparken güçlü olduğumu hissediyordum. Bir de kollarımla asılı kalıp aşağı atlama hareketim vardı ama neyse acelem olduğu için hemen atlayıverdim. Elma ağaçlarına doğru koştum.