Ben keşke hep beraber nöbet tutsaydık diye söylenirken Yunus bir yandan Halil’e sesleniyordu fakat cevap yoktu.
Her yere baktık fakat Halil’den iz yoktu.
Köyün merkezinden uzaklaşmıştık ama Halil hala yoktu. Orman gibi bir yere gelmiştik derken Yunus,”Abi şuraya bak” dedi.
Baktığımda orda bir ev gördüm, ev olması şaşırtıcı bir durum değildi elbet ama o evin ışığı yanıyordu. Bu köy 31 yıl önce terk edilmişti bu nasıl olabilir? derken bir çıtırtı duyduk. Yunus beni hemen çalılığın arkasına çekti. Oradan birisi çıktı karanlıkta çok görülmüyordu ama insana benziyordu. Etrafına bakındı ve orda bir şeyle konuşmaya başladı fakat karşısında kimse yoktu.