Biraz sustuk
Gözlerinin yaşını sildi o da

M-Ayrılık zamanı geldi
B-Ben sana ne öğretmiştim
M-Ne öğretmiştin?
B-Sol tarafına elini koy

Aldım elini önce kendi kalbime zütürdüm
Normal nabzımdan kesinlikle daha fazla atıyordu
Ondan sonra onun kalbinin üstüne koydum

B-Eğer her beni gördüğünde düşündüğünde sesimi duyduğunda
B-Burası böyle atıyorsa bil ki ayrılık diye bir şey yok bize
B-Bizi ayıracak olan da annesinin karnından çıkmadı daha
B-Tamam mı sevdiğim?

(çok demezdim bu sözü ona arada sırada üzüldüğünde derdim neşesi yerine gelirdi. Daha çok o derdi bana bu sözü sevdiğim, sevdiğim adam,Ev araştırırken teyzeden öğrendiği adam vardı bir de,hafif kızdığında yüzüne buruk bir gülümseme yerleştirir o sözü söylerdi.)
(Ben niye mi söylemezdim?)
Ben onu sözlere sığdıramayacak kadar sevdim çünkü
Bana söylediği sözlerin anldıbını bulacak kadar sevdim
Kızdığında kaşlarının çatışındaki yüz ifadesini ezberleyecek kadar sevdim
Güldüğünde yüzünde çıkan gamzenin yerini aklıma kazıyacak kadar sevdim
Allah var o da beni sevdi